امشب قوی سیاه رو دیدم!عجب فیلم عجیبی بود این قوی سیاه..امسال اگه اسکار رو نگیره  ناتالی پورتمن شاکی می شم:) جدا خوب بازی کرده بود و من نمی دونستم  انقدر خوب باله می ره. فیلم راجع به نبرد بین دو جنبه شخصیت در یک آدم..نمی تونم زیاد توضیح بدم چون باید خودتون ببینید .البته فیلمش شاید پسند بعضی ها نباشه ولی بیشتر بازی با ذهنه و حالات روحی یک آدم در انتقال شخصیتی از یک فردی که همه چیزش رو فدای رقص و هنرش کرده و در احساساتش سرخورده و پارانویا د اره  به کسی که اون مرزهای ذهنش رو گذاشته  کنار و قانونهاشو شکسته...در کل فیلم زیبایی بود.. حالا فقط نه بخاطر داستان بلکه به خاطر بازی عالی ناتالی و کارگردانش آرنوفسکی (جالبه دو تاشونم تحصیل کرده هارواردن )که فیلمایی مثل چشمه و مرثیه ای برای یک رویا رو ساخته دیدنشو توصیه می کنم...فقط زیاد سطحی نبینیدش:)

بازیگران  دیگه اش هم که همه عالی بودن:میلا کونیس-وینسنت کاسل-باربارا هرشی و وینونا رایدر

“Perfection is not just about control, it is also about letting go.”

کمال فقط در کنترل نیست ...در رها کردن هم هست.